Hizmetçi,
Hizmet gören kimse.
Belli bir ücretle ev işlerini yapmak için tutulan kadın.
Bir kimsenin hesabına veya menfaatına iş görme, bu suretle yapılan iş,
Vazife.
Memuriyet. Osmanlılar döneminde, Cariye ya da halayık, yabancı ülkelerden kaçırılıp özgürlükten yoksun bırakılan, alınıp satılabilen, her konuda efendisinin isteklerine bağlı bulunan genç kadın. Savaşta esir edilen kadınlar için karavaş ismi de kullanılırdı. Bu kız ya da kadınlar odalık, cariye, hizmetçi, vazifeli, görevli, çalıştırılan olarak kullanılırdı.
Kırnak;
Cariye.
Çalımlı, süslü (kimse).
Güzel, titiz, çevik,
Cilveli, oynak (kadın).
Boylu boslu.
Çevik.
Boyu bosu yerinde olan.
Güzel kız ya da kadın işçi.