Kabak,
İranlılar, özellikle esrar içmek için kullanılan nargilede tütünü denediler. ‘Büklüm yılan’ anlamına gelen ‘marpuç’ u bulduktan sonra hindistancevizi ve kabak yerine fayanstan nargile şişesi, bronzdan başlık yaptılar. Isfahan, Şiraz ve Keşan' da bir çeşit tütün olan ‘tömbekiler’ üretip ‘galyan’ ismini verdikleri nargileye yepyeni bir boyut kazandırdılar.
Nargilenin doğuş yerinin Hindistan olduğu zannedilmektedir. Çok farklı kültürlerinin farklı adlandırdıkları bu keyif aracı Araplar tarafından Narcile, İranlılar tarafından da Kalyan Nargile' den geliyor. Hindistan’ da ortaya çıkan nargilenin ilk örnekleri Hindistan cevizinin içinin çıkarılıp kabuğuna bir kamış sokularak yapılmış. Zamanla Hindistan cevizi yerine kabak kullanılmaya başlanmış. Kullananların sayısı arttıkça porselen ve bronz da nargile için elverişli malzemeler haline gelmiş. Bunları cam, billur, çini hatta gümüş gövdeli nargileler iz ledi. Hindistan’da doğan nargile, başta İranlılar olmak üzere Araplar, daha sonra da Türkiye' ye gelmiştir. Asıl nargilenin kökeni ise Farsça’da "Hindistan cevizi" anlamına gelen "Nargil"den gelir.
Nargile; Ser: Nargile nin uzun gövdesi. Boyun kısmı dar olmakla birlikte karın kısmına inildikçe çapı genişleyen, yapı olarak sürahiye benzeyen bir parçadır. Cam, metal ve seramikten yapılır.
Lüle: En üstte bulunan, tömbekinin konulduğu delikli tabla. Gümüş, pirinç ya da bakırdan yapılmış, oymalarla süslü bir muhafaza ile çevrilidir. üzerine köz konularak gerekli ısı sağlanır.
Marpuç: Dumanı şişeden alan ve ağza ulaştıran bölümdür. Bu bölümde kullanılan hortum koyun derisinden yapılır.
Şişe: İçinde dumanı filtre eden suyun olduğu ve fokurdamaların geldiği bölüm.
olarak dört bölümden oluşur.
Ayrıca; Sipsi (Marpuçun ucuna takılan, dumanın içinden çekildiği küçük ağızlık. Tercihen kehribardan yapılır, fakat maliyet sebebiyle ve hijyenik açıdan genelde plastik olanları kullanılır. Mermer ya da gümüş olanları da mevcuttur), Tepsi ve rüzgarlık (Tepsi közden düşen külleri toplar, rüzgarlık ise közün sönmemesi için kullanılır), Tömbeki (Nargileye has tütün.) diğer bileşenleridir.
İspanya'da "tetería" adı verilen ve genelde müslüman göçmenlerce işletilen çay evlerinde nargile içimi yaygınlık kazanmaktadır. İsrail'de "nargeela" olarak adlandırılan nargile kullanımı özellikle Yemen, İran, Irak ve Türkiye'den gelen göçmenler arasında yaygındır. Bunun yanında İsrailliler arasında da nargile kullanımı görülür.
Nargile içilirken uyulması gereken kurallar;
- Genel görgü kuralları gereği yüksek sesle konuşmak ve etrafın sükûnetini bozmak raconu da bozar.
- Nargile ateşinden sigara yakılmamalıdır. Bu görgüsüzlük olarak nitelendirilir.
- Ayrıca köz tepsisine sigara külü atılmaz.
- Nargile hiçbir zaman kendinizden ve çevredeki nargilelerden yüksek bir yere konmamalıdır.
- Eğer nargile bir başkasıyla ortak içiliyorsa imame kullanılmalıdır.
- Nargilenin marpucu ise asla doğrudan diğer kişinin eline verilmemeli, masaya bırakılmalı ve diğer kişi oradan almalıdır.
- Marpucun alt kısmından tutulur.
- Nargile hızlı içilmez. Çabucak bitirerek kalkmak keyf-ehli zihniyetle bağdaşmadığı için genel felsefeye aykırıdır. Normal bir içim hızı ile bir nargile birkaç saatte biter.
- Dumanı sigara gibi içmek yerine nefes alır gibi çekmek gerekir, böylece fokurdama sesi güzel gelmelidir. Duman ağır ağır çekilir.
- Nargilede, nargile tütününden başka bir şey içilmez.
