Toynaklı hayvanların ayak derisinde iltihaptan ileri gelen kanama. (Daha çok atlarda görülür. Sığır ve koyun gibi hayvanlarda da olur.)
- Ağ eklem
- Bağ
- Tırnak Tacı
- Tırnak Duvarı
- Taban
- Yan Duvar
- Ökçe
- Parmak yummak
Arpalama, aşırı yorgunluktan veya yoğun besiye çekilen hayvanların ahırda hareketsiz kalmalarından ileri gelebilir. Bir bacağı veya bir ayağı ağır derecede hasta olan. at, bu ayağına basamadığı için arpalama bazen sağlam ayakta da olur. Buna yorgunluk arpalaması denir. Arpalama, mikroplu hastalıklara da yol açabil,ir (sakağı, v.b.). Karakteristik bir topallama ile kendini gösterir. Hastalığın İki ön ayakta (çoğu zaman böyledir) veya dört ayakta oluşuna göre topallama şekli de değişir. Dört ayağı hastalanan at hemen her zaman yatar durumdadır. Bu ağır arpalama, ancak hastalık başladığı andan itibaren tedaviye girişmek şartıyle iyileşebilir. Başlangıçta tedaviye girişilmezse arpalama müzminleşir. Tırnaksı tabakanın altındaki dokuların içinde toplanan sıvılar yeni bir dokunun oluşmasına yol açar. Bu yeni doku gelişerek toynağın tabanını iter. Toynak şişer. Toynak çeperinde daireler belirir ve bunlar koç boynuzu biçiminde kıvrıntılar yapar. Nihayet, yeni oluşan dokunun aşağı ittiği ayak kemiği toynak tabanını delebilir. Toynak tabanının dış kenarı ile toynak çeperinin İç yüzü arasında, az çok geniş bir aralık bulunur. Burası ya çoğu zaman kama veya boynuzsu doku uru denilen çatlak görünüşlü, kötü cinsten yumuşak bir boynuzsu madde ile dolar veya az çok derin bir boşluk haline gelir, içine dolan kan sonunda toz haline geldiği için bu boşluğa karınca yuvası adı verilir. Müzmin arpalamaya yakalanmış at, iş gücü bakımından değerini büyük ölçüde kaybetmiş demektir.
At arpalanmışsa hemen tırnakları soğutmaya başlanır. Su, buz her neyse. Ne kadar sık soğutulursa o kadar iyi ve ne kadar çabuk fark edilirse o kadar az hasar meydana gelir. Veteriner Hekim tarafından verilen Antihistiyaminik ve antiflaumatuar ilaçlarla, hasarı azaltılabilir. Ahırın temizliği sağlam bir Tırnak için vazgeçilmez bir unsurdur. Ahırda her gün en az iki defa, yaş olan yerler ve dışkısı çıkartılmalıdır. Sidiğin içindeki amonyak ve dışkısındaki bakteriler ciddi çürümelere yol açmaktalar (tırnak kanserini tetikleyebilecek unsurlar).